وبلاگ دیبارت

لباس مردان سیستان

لباس مردان سیستان

پیراهن چهل تریز: پیراهن گشاد و پرچینی که قد آن تا میان ساق پا می رسد. آستین های آن 2 تکه و مچ دار است. برای دوخت این لباس هشت تا 10 متر پارچه نیاز است.
پیراهن بر چاک: پیراهنی بلند و گشاد تا پایین زانو که در قسمت پایین گشادتر است و آستین بلند و بدون سردست دارد.
پیراهن معمول: پیران مردان سیستانی راسته و گشاد دوخته می شود، در جلو فاقد سجاف و از سر شانه شکافی مورب تا زیر سینه دارد.
جلیقه یا باسکت: نیم تنه هایی که به آن باسکت می گویند، یقه هفت دارد و رنگ آن مشکی است.
کت: تن پوشی که بر روی پیراهن به تن می کنند و امروز نیز در همه مناطق شهری و روستایی رواج دارد.
قبا: تن پوش مردانه بلندی بود که در زمستان می پوشیدند. جلو سینه و سرآستین را برای زیبایی بیشتر یراق دوزی می کردند. این لباس مخصوص افراد بسیار مرفه سیستان بود.

لباس مردان سیستان
لباس مردان سیستان
لباس مردان سیستان

لنگ: پارچه ای است به طول سه متر و عرض حدود یک و نیم متر که دور گردن و شانه آویخته می شود.
پتو: پارچه ای است پشمی که آن را به دور کمر و گردن و شانه می اندازند. در حقیقت وسیله ای است گرم کننده که در زمستان جای لنگ را می گیرد.
شلوار: این شلوار پر چین از دو ساق و یک میان ساق فراخ تشکیل شده است. شلوار به وسیله بندهای بومی که توسط خود مردم منطقه بافته شده بر روی بدن ثابت می شود.
کفش: کفش های متعددی در سیستان وجود دارد. تهیدستان معمولا از انواع کفش های چیت و کتوک که کف آن از لاستیک اتومبیل تهیه می شد، استفاده می کردند. افراد ثروتمند نیز بوت و کفش چرمی می پوشیدند.

لباس مردان سیستان
لباس مردان سیستان

کلاه: مردان در سیستان از همان دوران کودکی کلاه بر سر می گذاشتند و آن را در زمستان و تابستان استفاده می کردند. کلاهی که در خانه به هنگام استراحت می پوشیدند عرقچین نام داشت که از جنس پارچه نخی بود.
لُنگُته: مردان سیستان برای پوشش سر خود از سربندی به نام لنگته استفاده می کنند. این سربند مشابه عمامه است اما آن را به شکل عمامه روحانیون به سر نمی پیچند، بلکه یک سر آن را لای سربند و سر دیگر آن را رها می کنند.

لباس مردان سیستان
لباس مردان سیستان
اشتراک گذاری:

دیدگاهتان را بنویسید