سوزن دوزی بلوچی

قطعات مورد استفاده در لباس های زنان بلوچ
1- پیش سینه: که در گویش محلی به زیح یا زیگ گفته می شود و در یقه پیراهن به کار می رود. 
2- پندول و یا گوامتال: در واقه جیب لباس است که در زیر پیش سینه قرار می گیرد و تانزدیک دامن ادامه دارد. 
3- آستیک یا آستونک: در دو قطعه آماده می شود و زینت سرآستین پیراهن های زنان بلوچ است. 
4- پادگ یا پانچک: همان پارچه شلوار است که سوزن دوزی می شود و در قسمت سرشلوار است که سوزن دوزی می شود و در قسمت سر شلوار استفاده می شود مانند سر آستین می باشد.
5- تک و دامن: حاشیه های پندول تا پیش سینه و لبه دامن لباس را در می گیرد و هرچقدر این قسمت بیشتر دوخته شده باشد نشان از تجمل لباس دارد.
انواع نقش ها:
1- نقوش انسانی: از این نقوش در هنر سوزندوزی کمتر استفاده می شود و این نوع نقش بر روی قالیچه ها کاربرد بیشتری دارد.
2- نقوش حیوانی: که برگرفته از انواع حیوانات است که این حیوانات ممکن است در اطراف و خود منطقه وجود داشته باشد یا برگرفته از ذهنیت فرد.
3- نقوش گیاهی: عدم وجود گل در بلوچستان ذهن سوزندوز را بر آن داشته تا به نقش فرینی آن بپردازد و با کنار هم قرار دادن چند مربع، لوزی، مثلث یا مستطیل انواع گل و نقش ها را می آفریند.
4- نقوش هندسی: نقش های هندسی بیشترین کاربرد را نه تنها در سوزن دوزی بلکه در انواع فعالیت ها مانند سفال، زرگری و غیره می تواند داشته باشد.